زبون به دهن بگیر خب

در یکی از بعـد از ظهـر های گرم  ترم سه بعـد از اتمـام کلاس، داشـتم کلاس را به سمت خوابگاه ترک می کـردم که ناگهـان آمبولانـس نـرّه غولی در حیـاط دانشگاه سدِ راهـم شد. گویا در نمـازخانه خبـر هایی بـود. بالفـور خود را به آنجا رساندم و دیـدم که... بــله... اسـتاد میان سالی درست سـر کلاس، حالش بهم خورده و شاگرد هایش او را از کـلاس به نمازخـانه انتـقال داده انـد. بچه های دانشگاه با حالتی ماننـد اقـامه ی نمـاز میـت دورتادورش ایسـتاده بـودند! همکـاران زحـمتکش ما دست  استاد را گـرفتـه بودند  و پیکـر مبارک ترش را روی برانـکاری گــذاشتند و آن را به کمـک چند دانشجـو بلند کردند. از آن اسـتاد زیاد خوشم نـمی آمد ولی دیـدنش در آن وضـعیت دل سـنگ را هم آب می کـرد! دانشجـو ها یکی یکی به دنبـالِ تابـوت ببخـشید برانــکار تا رسیـدن به نعـش کش ببخـشید آمبـولانس به راه افـتادند. در بحبـوحه ی جمعیـت یکی ازدوستان از میـان جمـع ندا در داد: «بــحـــق لــا الـــــه الـــا الـــــــلّـه!» و کســانی که این ندا را شنیدند موفق نشـدند نـیش پت و پـهنِ خود را ببنـدند! خـلاصه، تشییع جـنازه ای شده بـود برای خـودش و تنهـا یک «تـدفیـن» ناقـابل کم داشـت! با گذشت چند روز، دست تـقـدیر دوبـاره آن اسـتاد را سُر و مـُر و گـنده به آغوش دانـشگاه بازگــرداند. همه چیـز به روال عادی طی می شـد تا ایـنکه همین ترم که گذشت ، همان خانم معلمی که خواسـته بود به مراسم تشییـع شور بدهـد، با اخـذ نمره ی 9.75 از درس همـان استـاد افـتاد!استـنتـاج :  زبان درازی دانشجـو در پیشگـاهِ استاد، مردودی از درسِ همان اسـتاد را در پی دارد. خواه در همـان تـرم باشد، خواه در تــرم های بعـد.و صدالبته اگر استادت خانم باشد که این قضیه یقینا صد درصدی است .