هیچ عنوان و احساسی برای این پست وجود ندارد

اگر از من بپرسند که بهترین سال زندگیت چند سالگی بوده؟ میگم ٢٧ . نه به این معنی که ٢٧ سالگی شادی و خوشی بوده، اتفاقا دردهاش خیلی زیاد بود و حتی عمیق تر هم شده ؛ اما منو هوشیار کرد .  دلآرام ٢٨ ساله به هیچ وجه اون دلآرام ٢٧ سالگیش نبود ، به دید جدیدتری از زندگی رسید . و بیشتر پی به بی معنی بودن و بی ارزش بودن زندگی رسید . فهمید که زندگی صرفا طنزِ تلخِ بی رحمانه ای بیش نیست . که همیشه آنچه رو که به دنبالش بودی و هستی و انتظارش رو کشیدی ، در بدترین زمان ممکن به تو میده . اما بااین حال نباید از ٢٧ سالگی ام غمگین باشم ، چون رنجه که باعث هوشیاری میشه  . بااین حال از ٢٧،٨ سالگی ام ممنونم و به ٢٩ سالگی ام خوش امد میگم .