باران کجا و راه بی پایان کجا؟

بنظرم تنها عاملی که باعث شد دوباره دست و دلم به نوشتن در این وبلاگ برود ، بارش باران امروز بود . بارانی که باعث شد منِ عاشق باران شال و کلاه کرده و تنهایی دل به کوچه و خیابان های خیس و پاییزی شهرم بزنم . نمیدانم از کدامین شهر و دیار این پست را میخوانید ، اما امیدوارم حال دلتان همیشه آفتابی و هوای شهرتان همیشه بارانی باشد . 

بلوار زیبا و قلبِ شهرم  کلیک و کلیک 

کافه سیار و دوست داشتنی :) کلیک 

ویو اتاقم امروز صبح   کلیک

و غروب جمعه ی دلتنگی که این گونه تمام شد کلیک 

باهم بشنویم  کلیک