اولویت باشید نه اسباب سرگرمی

هیچ چیز در دنیا بدتر از معمولی شدن برای کسی نیست  تبدیل به روزمرگی شدن .از اینکه حضورت برای یک نفر بشود مثل مسواک زدن  . مثل شانه کردن  .که اگر حوصله داشت سراغت را بگیرد و اگر نداشت بگوید بماند برای بعد، دیر نمیشود!به خودتان احترام بگذارید با کسی بمانید، که اولویتش باشیدکه برایش دغدغه بشوید.نه اینکه تکراری شوید کسی که هر لحظه یادتان  در خاطرش رژه برود 

+ اینکه من انقد بی معرفتم که نمیام وباتون و جواب کامنتارو نمیدم باعث نمیشه ازتون تشکر نکنم که انقد خوبین و باز شما کامنت میدین :) یه بغل ارزوی خوب برای همتون ^_^

این هم یک قانون است :)

 

می گذرد زمان،

و کسی نمی‌فهمد نبودنت را

راحت باش 

راحت بمیر :) 

این یک قانون است !!

یادم باشد همیشه
هنوز خسته ‌تری از من، هست
که مستحق صندلی خالی‌شده‌ی اتوبوس باشد.

گاهی گذشت زمان چیزی را حل نمیکند

قبل ها فکر می کردم هرچه آدم بیشتر بخواند، بزرگتر شود، و متن های بیشتری بنویسد، کم کم راحت تر می تواند بنویسداماحالا کم کم دارم می فهمم که اینطور نیست، هرچه می گذرد سخت تر می شود نوشت، بیشتر که می خوانی، می فهمی چقدر چیزی نداری برای نوشتن . و من این روزا چقدر چیزی ندارم برای نوشتن، چیزی که بیارزد :(

+ ساعت 5 و اینجانب یک عدد جغد در خدمت شما :|||

بگذار بگذرد :)

پاییز را که بگذرانیم ، یعنی از پس زمستان سخت هم برمیاییم و دوباره سبز می‌شویم :) 

 

+ توکل میکنم به کسی که تنها پناه من است

حقیقت تلخ

جلا نمی یابد که ، کِدر می شود روح آدمی در گذار سالها.

 

+ :(

خسته ام

مثل یک آهنربا وسط یه قوطی پیچ و مهره خودم را درگیر کرده ام. از بس به همه جواب مثبت دادم و هر کاری از دستم بر میامد انجام دادم از کار خودم دور افتادم. یعنی این وسط  دلآرام گم شد. مثل همان آهنربا که دور و برش اینقدر پیچ و مهره چسبیده که خودش معلوم نمیشود. باید تجدید نظر کنم. سخت است ‏‎، میدانم . درست مثل یه آهنربا که بخواهد جاذبه اش را قطع کند. اما وقتی این اتفاق بیفتد کلی سبک میشود . خودش میشود  و خودش.

+ ممنونم از محبت همه ی دوستان عزیزی که با کامنت های خوبتان مرا از نظراتتان بهره مند میکنید :) 

آدم باشیم،خوب است به خدا !

افتادگی بعضی ها،توهم بلندی برای بعضی های دیگر می آورد.اینگونه می شود که گاه نکته ای کوچک، می شود گره ای سنگین به تریش قبا یا پر شال بعضی های دیگر!

تو خوب باش حتی اگه بقیه قدرتو ندونستن

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم

هرچند درین عهد خریدار ندارد 

صائب تبریزی

بسیاری از نرسیدن ها ریشه در عدم استمرار دارد

 

مدتی است به این نتیجه رسیده ام که بسیاری از نرسیدن ها ریشه اش در عدم استمرار است.عدم استمرار (ادامه نیافتن - ادامه ندادن) یک ریشه تاریخی در این مملکت دارد و ما که حامل این ژن تاریخی هستیم عادت کرده ایم که ادامه ندهیم، رها کنیم و تجربه های تکه تکه مان لحاف چهل تکه ای شود برای چرت زدن

یکی از دوستانم چند وقت پیش به من گفت همه ما خطوطی در زندگی کشیده ایم اما هیچ به فکر پررنگ کردنشان نیستیم و باز خط های کمرنگ دیگری می کشیم به این نیت که خط خودمان را بیابیم و آخر سر از خط خطی شدن صفحه هدفمان دلپیچه می گیریم. تصمیم گرفته ام به تجربیات گذشته ام باز نگاه کنم و ادامه شان بدهم.امیدوارم بتوانم !!!!!!