حقیقت تلخ

جلا نمی یابد که ، کِدر می شود روح آدمی در گذار سالها.

 

+ :(

خسته ام

مثل یک آهنربا وسط یه قوطی پیچ و مهره خودم را درگیر کرده ام. از بس به همه جواب مثبت دادم و هر کاری از دستم بر میامد انجام دادم از کار خودم دور افتادم. یعنی این وسط  دلآرام گم شد. مثل همان آهنربا که دور و برش اینقدر پیچ و مهره چسبیده که خودش معلوم نمیشود. باید تجدید نظر کنم. سخت است ‏‎، میدانم . درست مثل یه آهنربا که بخواهد جاذبه اش را قطع کند. اما وقتی این اتفاق بیفتد کلی سبک میشود . خودش میشود  و خودش.

+ ممنونم از محبت همه ی دوستان عزیزی که با کامنت های خوبتان مرا از نظراتتان بهره مند میکنید :) 

آدم باشیم،خوب است به خدا !

افتادگی بعضی ها،توهم بلندی برای بعضی های دیگر می آورد.اینگونه می شود که گاه نکته ای کوچک، می شود گره ای سنگین به تریش قبا یا پر شال بعضی های دیگر!