رویا یا کابوس مسئله این است
يكشنبه, ۴ ارديبهشت ۱۴۰۱، ۱۱:۳۱ ب.ظ
شاید حق با ملاصدراست که بهشت و جهنم را ظهور و تجسم قوه‌ی خیالیه و از جنس خواب و رویا می‌داند. فکر کن آدم بعد از مرگ الی الابد توی رویاهای شیرین باشد، محشر است. و صد البته الی الابد کابوس دیدن هم فلاکتی است برای خودش.
* امشب دعا کنیم برای کابوس ها
سلااام
متکلمین میگن فقط معاد جسمانی. ملاصدرا سعی کرده بگه هم معاد جسمانی و هم معاد روحانی، ابن سینا اما چون فقط دلیل صریح ملاکش بود فقط معاد روحانی را اثبات کرده.
من قبلا یه فکری داشتم که ناهوشیاری با عقده و کهن الگو های خودش میتونه بعد از ابدیت محدودیت جسمی و مفهومیش را پشت سر بذاره و واقعیتش کامل ظاهر بشه و انسان را به خوشی یا عذاب برسونه.
در واقع وسیله ظهور خدا بر انسان روح خود انسانه و عالم معنایی که خلق کرده با همه مراتبش درون خود انسانه. نه خلق اجسام غیر اجسام.
همین مورد را برای وحی و شهود و خرق عادت هم میشه گفت.
اگر فلسفه ابن سینا و صدرا و فلسفه هگل و فلسفه برگسون و نظر یونگ درباره کهن الگو ها و نظرات مردم شناسانه و نظراتی درباره رابطه هیپنوتیزم و خلسه با عرفان را کنار هم بذاریم این مسأله روشن میشه.
از وقتی دوباره برنامه زندگی پس از زندگی را میذاره بیشتر بهش فکر میکنم. اما کسی قبول نمیکنه.