خسته ام

مثل یک آهنربا وسط یه قوطی پیچ و مهره خودم را درگیر کرده ام. از بس به همه جواب مثبت دادم و هر کاری از دستم بر میامد انجام دادم از کار خودم دور افتادم. یعنی این وسط  دلآرام گم شد. مثل همان آهنربا که دور و برش اینقدر پیچ و مهره چسبیده که خودش معلوم نمیشود. باید تجدید نظر کنم. سخت است ‏‎، میدانم . درست مثل یه آهنربا که بخواهد جاذبه اش را قطع کند. اما وقتی این اتفاق بیفتد کلی سبک میشود . خودش میشود  و خودش.

+ ممنونم از محبت همه ی دوستان عزیزی که با کامنت های خوبتان مرا از نظراتتان بهره مند میکنید :)